داروین اشتباه می‌کرد، و داوکینز، و چه می‌دانم، هاوکینگ، یا هر اسم و رسم پرطمطراق دیگر؛ پیدایش جهان تصادفی نبود، و گردش بی‌وقفه‌ی ماه بر مدار زمین؛ سرگیجه‌ی زمین حول محور خودش، و طواف مؤمنانه‌ا‌ش به دور خورشید تصادفی نبود ادوار تکامل هم یک اتفاق ساده نبود و حماسه‌ی هبوط و حضور؛ همان‌گونه که رنگ غلیظ رژ بر لبانت در آن غروب دم‌کرده‌ی مرداد که باورهای مرا به مبارزه فرا‌خواند...

از ابتدا تا این دقایقِ سبکِ آخرین این پروانگی در فرصتِ میانِ آمدن و رفتن تنانه در پیله‌ی خواهش‌ها دَم زدیم و روزگار را از های‌وهوی گردشِ خونی بسته و گرم آکندیم و هیچ، هیچ ندانستیم تمام، غفلتی تنیده‌ایم اکنون ای... روشنای دیررسیده‌ی دانایی!

شاید تا چشم‌ها روشن‌اند و دل می‌تپد و دست‌ها هنوز پَر می‌کشند و گام‌ها، به هر حال، راه‌ها را می‌پویند باید، که یاد حسرت‌آلودِ جانِ رهاشده را همراه هر دَمی فرو بُرد و باز پس آورد باشد که روی بنماید از «یادها»، از بخت، از اتّفاق یا اعتنای جهان...

تالشستون حاوی 130 دوبیتی از سروده‌های تالشی آرمین فریدی هفته‌خونی شاعر و پژوهشگر موسیقی است.

آنچه در این نگاشته می‌خوانید، پیوند دل‌انگیز ادبیات است با عم جامعه‌شناسی که در اصطلاح جامعه‌شناسی ادبیات نام دارد. نگارنده سعی بر آن داشته تا با نگاهی دیگر و با به نمایش در آوردن جنبه‌های متفاوت و خواندنی از شاهنامه که به خانواده، ساختار و الگوهای آن اشاره می‌کند، مروارید رخشان ادب فارسی را درنگرد.

آنچه در این نگاشته می‌خوانید، پیوند دل‌انگیز ادبیات است با عم جامعه‌شناسی که در اصطلاح جامعه‌شناسی ادبیات نام دارد. نگارنده سعی بر آن داشته تا با نگاهی دیگر و با به نمایش در آوردن جنبه‌های متفاوت و خواندنی از شاهنامه که به خانواده، ساختار و الگوهای آن اشاره می‌کند، مروارید رخشان ادب فارسی را درنگرد.

‌

‌

‌

روز آواز دره شاعران دس شعر پوشته‌سر لوله لوله صدا گب گرمش جیر جان براندا ایسا

نگاه من سال‌هاست در پیچاپیچ جاده‌ها با دیلمان آواز می‌خواند انگار پیش‌تر از این‌ها تو را زاده بودم به درختان گفته بودم صبر می‌کنم! اکنون از هر سو که بیایی حادثه‌ی ماندگار منی.

گیرم نه همان روزی که پدرم مرده بود عاشق این خانه شده بودم. و شاید هم تا آن موقع به یاد نداشتم که چنین گورستان متروکی هم بوده و چنین خانه‌ای. خانه‌ای که شاید ارواح در آن زندگی می‌کردند و با هر نرمه بادی صدای شیونِ درهای چوبی آن ترس را بر دل می‌نشاند.