نمی‌دانم عینک آفتابی بزنم یا نه. مثل اقدس که برای خاکسپاری شوهر پیرش توی چله بزرگِ زمستان چه عینکی روی دماغ درازش گذاشته بود؛ دو گوشه‌ی قابش یک نگین به قاعده‌ی انگشتری بود. اگر حمید بمیرد من هم عینک می‌زنم. هر چه باشد زن معمار هستم، یعنی از آن اقدس کمترم؟ کلی بازاریِ کله‌گنده می‌آیند سر قبرش. نمی‌دانم اقدس چطور سر قبر شوهرش هی غش می‌کرد. اگر غش بکنم... اگر خواستند حالم بیاورند... بزنند توی صورتم... اقدس کِرِم‌پودرش پاک شده‌بود... جای دست روی صورتش مانده بود... اگر روی صورتم بماند؟! اگر آبِ دهنی بدهند؟! حوله را گلوله می‌کنم توی ماشین لباسشویی. نه، از خیر غش می‌گذرم، کاری برایم نکرده تا غش کنم. یاد کتک‌هایش می‌افتم که چطور بی‌پدر موهایم را می‌گرفت و مرا توی اتاق می‌کشید. الهی دستش بشکند!

نمی‌دانم عینک آفتابی بزنم یا نه. مثل اقدس که برای خاکسپاری شوهر پیرش توی چله‌ی بزرگِ زمستان چه عینکی روی دماغ درازش گذاشته بود؛ دو گوشه‌ی قابش یک نگین به قاعده ي انگشتری بود. اگر حمید بمیرد من هم عینک می‌زنم. هر چه باشد زن معمار هستم، یعنی از آن اقدس کمترم؟ کلی بازارِ کله گنده می‌آیند سر قبرش. نمی دانم اقدس چطور سر قبر شوهرش هی غش می‌کرد. اگر غش بکنم... اگر خواستند حالم بیاورند... بزنند توی صورتم... اقدس کِرِم پودرش پاک شده بود... جای دست روی صورتش مانده بود... اگر روی صورتم بماند؟!اگر آبِ دهنی بدهند؟! حوله را گلوله می‌کنم توی ماشین لباسشویی. نه، از خیر غش می‌گذرم؛ کاری برایم نکرده تا غش کنم. یاد کتک هایش می‌افتم که چطور بی‌پدر موهایم را می‌گرفت و مرا توی اتاق می‌کشید. الهی دستش بشکند!